Λίστα αντικειμένων
Έχω την αίσθηση ότι οι συμπολίτες εξεπέρασαν τους, εν πολλοίς δικαιολογημένους φόβους και υιοθετούν πλέον την συμμετοχή τους στον μαζικό εμβολιασμό. Ο φόβος για κάτι άγνωστο, όπως το εμβόλιο για τον SARS COV -2 , είναι γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης. Γενικά δε,σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, ο φόβος είναι το ισχυρότερο συναίσθημα του ανθρώπου.
Τι γίνεται όμως τώρα που σχεδόν όλοι θέλουμε να εμβολιαστούμε; Ορισμένα νούμερα είναι άκρως διαφωτιστικά. Μέχρι σήμερα, μέσα σε έναν μήνα, έχουν εμβολιαστεί 200.000 πολίτες (πρώτη δόση) 20.000 έκαναν και την δεύτερη. Με αυτούς τους ρυθμούς υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος Μαρτίου, πρώτο δεκαπενθήμερο Απριλίου, θα έχουν εμβολιαστεί περίπου 1.000.000 πολίτες. Αυτός ο αριθμός είναι υποδιπλάσιος του αρχικά αναμενόμενου. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στο 10% του γενικού πληθυσμού ενώ αναμενόμενο, βάση των αρχικών σχεδιασμών, στο διάστημα αυτό ήταν να έχει εμβολιαστεί το 20% του γενικού πληθυσμού. Πρέπει να επιταχύνουμε τις διεργασίες εμβολιασμού.
Άλλες χώρες βρίσκονται πολύ μπροστά, π.χ. το Ισραήλ έχει εμβολιάσει ήδη το 50% του γενικού πληθυσμού, και θα έχουν επιτύχει ανοσία αγέλης, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, μέχρι τον Μάιο. Η Ελλάδα για να επιτύχει κάτι τέτοιο πρέπει να εμβολιάσει περίπου 6.000.000 έως 7.000.000 πολίτες. Δηλαδή να εξασφαλίσει 12.000.000 έως 14.000.000 δόσεις. Χρειάζονται περίπου 125.000 εμβολιασμοί την ημέρα για να εμβολιαστούν 6.000.000 άτομα μέχρι τον Ιούνιο. Φαίνεται ότι ίσως μέχρι τον Ιούνιο να έχει εμβολιαστεί το 25% – 35% του γενικού πληθυσμού. Γι’ αυτό θα πρέπει να επικρατήσει η σκέψη να εμβολιασθούν ειδικές ομάδες επαγγελμάτων. Όπως ξενοδόχοι, εστιάτορες, οδηγοί λεωφορείων, αεροσυνοδοί κ.λ.π. Ομάδες δηλαδή που σχετίζονται με τον τουρισμό. Αν γίνει έτσι, ο τουρισμός θα πάει καλύτερα από πέρυσι. Τι θα γίνει όμως με την πανδημία;
Ο SARS COV -2 συμπεριφέρεται όπως οι περισσότεροι κορωνοϊοί. Μεταλλάσσεται. Αυτό γίνεται με ανασυνδυασμό γενετικού υλικού. Συνήθως το αποτέλεσμα είναι αύξηση της μολυσματικότητας. Έτσι αποικίζονται περισσότερα άτομα και η πανδημία δεν υποχωρεί. Η Αγγλική ή η Νοτιοαφρικανική μετάλλαξη είναι παραλλαγές του ιού που κάθε μία παρουσιάζει αρκετές μεταλλάξεις. Οι περισσότερες αφορούν την παραγωγή της SPIKE (ακίδας) πρωτεΐνης που μ’ αυτήν ο ιός προσκολλάται σε κύτταρα του αναπνευστικού συστήματος και προκαλεί νόσο. Είναι πιθανό οι μεταλλάξεις αυτές να κάνουν το «μεταλλαγμένο ιό» έτσι που να μην αναγνωρίζεται, να μην προσβάλλεται από τα παραχθέντα ήδη αντισώματα από προηγούμενη νόσηση. Επίσης είναι δυνατόν τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα εμβόλια να μην είναι, σε ικανοποιητικό βαθμό δραστικά.
Υπάρχει όμως και η αισιόδοξη υπόθεση κατά την οποία τα ήδη παραχθέντα αντισώματα, να μην καταστρέφουν μεν πλήρως τα μεταλλαγμένα στελέχη, αλλά η κινητοποίηση της μνήμης των Τ και Β – κυττάρων είναι δυνατόν να κάνει την νόσηση ηπιότερη.
Από τα πιο πάνω προκύπτει το συμπέρασμα ότι αν ο ρυθμός εμβολιασμού δεν είναι αυτός που πρέπει και γίνουν αποσπασματικά εμβολιασμοί σε ειδικές ομάδες επαγγελμάτων μπορεί να υπάρχει κάποια προώθηση του τουρισμού, αλλά δεν θα δημιουργηθεί το πρέπον ανοσιακό διάφραγμα (herd immunity), γεγονός που προάγει την ταχύτερη εμφάνιση μεταλλάξεων. Έτσι ο έλεγχος της πανδημίας είναι δυνατόν να ξεφύγει πάλι. Τα νέα εμβόλια που αναμένεται να κυκλοφορήσουν (mRNA) εντός του έτους ίσως αντιμετωπίσουν καλύτερα τις μεταλλάξεις.
Φαίνεται ότι το πρόβλημα της πανδημίας δεν οδεύει σύντομα στην οριστική λύση του. Χρειάζονται νέες σκέψεις. Πιο ευέλικτες τακτικές. Ο εμβολιασμός του πληθυσμού πρέπει να προχωρήσει γρήγορα έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα μπορεί να εξέπνευσε το εμβολιαστικό κίνημα όμως καθυστερεί επικίνδυνα.
Κ.Β. Σπυρόπουλος
Ομ. Καθηγητής Πνευμονολογίας
Ιατρικής Σχολής
Πανεπιστημίου Πατρών
Διευθυντής Πνευμονολογικής Κλινικής της ΟΛΥΜΠΙΟΝ